زیور پروین؛ تراژدی اسیدپاشی در ایران

«زیور پروین» قربانی اسیدپاشی

چه کسی باور می‌کند که این چهره همان چهره خندان، زیبا و شاداب زیور است؟

هجدهم تیرماه سال ۱۳۹۰ «زیور پروین» ۳۷ ساله و دختر ۱۸ ساله‌اش «یثری» توسط برادر همسرش با همدستی برادر و همسرش با سطلی از اسید در نیمه‌های شب وقتی‌که زیور در کنار فرزندانش در خواب بود مورد حمله اسید پاشی قرار گرفتند. شدت جراحات ناشی از اسیدپاشی به روی یثری آن‌چنان بود که یثری ۱۸ ساله را یارای مقاومت نماند و پس از ۱۸ روز درگذشت. برادر شوهر زیور باوجود داشتن همسر چندین بار از زیور خواستگاری کرده بود اما هر بار از طرف زیور جواب منفی شنیده بود. زیور تصمیم گرفته بود پس از مرگ همسرش با فرزندانش زندگی کند. یثری که به تازگی نامزد کرده بود خودش را برای ازدواج آماده می‌کرد. نامزد یثری قصد داشت به زندگی خانواده همسر آینده اش سر و سامان بدهد. شب حادثه یثری در رویای خانه جدید بود که قرار بود فردا به آنجا اسباب کشی کنند. اما آتش شهوت برادر شوهر یا تعصب کور زندگی زیور و خانواده‌اش را به آتش کشید. یثری دیگر نیست و زیور نیز بارها تحت عمل جراحی قرار گرفته است؛ با وجود جراحی پلاستیک بینی، بخش اعظم آن در اسید از بین رفته پلک‌هایش هم همین‌طور،  زینب از دیدن هم محروم شده چشم چپ زیور کاملا تخلیه شده. او هنوز امیدوار است تا با اعزام به خارج از کشور، چشم راستش با عمل جراحی دوباره بینایی‌اش را به دست بیاورد و با بینی‌اش بتواند به‌راحتی نفس بکشد. خانواده همسر زیور هنوز هم او را تهدید می‌کنند که چون زیور نابینا شده صلاحیت نگهداری دو پسرش را ندارد و آنها را از او خواهند گرفت. مدت‌ها است که کسی سراغ زیور و خانواده‌اش را نمی‌گیرد. او مثل خیلی دیگر از قربانیان اسیدپاشی فراموش شده، بر وجدان‌های بیدار است که زیور و فرزندانش را تنها نگذارند، اگر حکومت هیچ‌گونه مسئولیتی در قبال زیور و زیورها ندارد مردم دست اش بگیرند شاید مرهمی باشد بر رنج و دردهای کاهنده زیور و فرزندانش. این هفته، هفته زیور است. با نوشتن مطلب و فرستادن پیام برای زیور به او دلگرمی بدهیم و نگذاریم فراموش شود.
رضوان مقدم